Na szlakach turystycznych spotyka się coraz więcej osób wędrujących z kijami. Szczególnie tych górskich, bo oryginalne kije trekkingowe przeznaczone są głównie do wędrówek w trudnym terenie. Oto kilka podstawowych informacji, które mogą być pomocne przy wyborze kijów.
Podczas podchodzenia pod górę i schodzenia z niej najbardziej obciążane są stawy kolanowe i skokowe, a także kręgosłup. Korzystanie z kijów znacznie odciąża te części ciała, dzięki czemu piechur jest w mniejszym stopniu narażony na kontuzję. Dodatkowo, zmniejszając obciążenie nóg, można szybciej maszerować pod górę, a podpierając się przy schodzeniu łatwiej jest utrzymać równowagę nawet na skalistym i stromym podłożu.
Materiał wykonania
Generalnie do produkcji kijów trekkingowych stosuje się dwa rodzaje materiału: aluminium i karbon. Zdarzają się też egzemplarze wykonane z ich mieszanki, ale należą do rzadkości. Kije aluminiowe są bardzo odporne na złamania, lecz dość łatwo się odkształcają i są cięższe od odpowiedników karbonowych. Kije z włókien węglowych (czyli karbonu) są mniej odporne na pęknięcia, ale twarde, sztywne i przy tym bardzo lekkie.
Końcówki kijów wykonywane są ze stali lub węglików spiekanych czyli widii. Stalowe zakończenie wpływa na niższą cenę kijków, lecz jest mniej odporne niż widia i bardziej się ślizga po twardych nawierzchniach. Wybierając się w góry mniej skaliste, pokryte raczej ziemią, można założyć na końcówki gumowe nakładki.